In het grote herfstbos,
laten alle blaadjes los.
En spring ik ...HUPPAKEE,
in de rode-gele-bruine-oranje
blaadjeszee!!!
En ja hoor, in het bos zagen we een echt bladertapijt.
De juf vertelde ons dat we stilletjes moesten zijn in het bos. Wanneer we teveel kabaal zouden maken zouden de dieren bang zijn en zich verstoppen voor ons. Dus sshhtttt!
We zagen kleine konijntjes die vrolijk heen en weer huppelden in het bos.
Wanneer we het heel stil maakten konden we de vogels hun mooie liedjes horen.
We gingen net als Nellie en Cezar op zoek naar herfstschatten. Jammer genoeg hebben wij niet het geluk gehad om een eekhoorn en specht te zien. Onze kapoenen verzamelden eikels, kastanjes, bolsters, beukenootjes, bladeren, ... Op onze wandeling kwamen we ook paddenstoelen tegen maar deze mochten we niet aanraken want ze zijn giftig!
Sommige boomstammen zijn dik, andere dun? Hoe zou dat komen? We vertellen dat de dikte van de boom te maken heeft met hoe oud de boom is. De stam voelt ook hard/ruw toen we de boom gingen 'knuffelen'.
Er stond ook een huis in het bos, van wie zou dit toch zijn? Misschien van de boswachter of de jager of grootmoeder? We zongen enkele kinderliedjes 'Zeg Roodkapje waar ga je heen?' en 'In het bos daar staat een huisje...'
Je hoort het al, het was een echte belevenis. Geniet maar mee van onze leerrijke tocht!
Juf Kim en haar vriendjes!
